Tekst 5
Le Roux: [
het is belangrijk ] voor den ethnograaf, zoveel mogelijk met de Papoeas alleen te verkeren, teneinde hen rustig te kunnen observeren in hun gewone dagelijkse leven. Gaarne neemt hij daarvoor allerlei onaangenaamheden en ongeriefelijkheden op zich, trotseert vuil, rook en vlooien, wanneer hem toegestaan wordt bij hen in de huizen te overnachten; hij laat het zich welgevallen, dat een Papoea zich naast hem op het veldbed plaatst en vertrouwelijk een arm om hem heen slaat; bij kleine vergrijpen als diefstallen van onbetekenende zaken knijpt hij liever een oog toe dan zich de inboorling, door scherp daartegen op te treden, tot vijand te maken. Vóór alles toch is het den ethnograaf er om te doen de vriendschap en het vertrouwen van de Papoea te verwerven en daarom trekt hij het liefst op onderzoek uit zonder enigerlei gewapende macht, of houdt deze zoveel mogelijk op de achtergrond. |
Tekst 6
Le Roux: De prijzen voor ethnografica bedroegen in den beginne bij de Dèm niet meer dan 3 schelpjes voor een mooi rotanpantser [zie vitrine], waaraan men maandenlang had gewerkt; eveneens voor een schoudertas [zie vitrine] versierd met dubbele rijen slagtanden van varkens. Voor 2 schelpjes kreeg men een fraai geslepen stenen bijl, een mooie versierde nettas of een boog met een bundel van 10 pijlen. Een stenen mes, kleine siertasjes, gewone draagnetten, peniskokers, enz. waren met één klein schelpje of een handvol kralen al ruim betaald. In het Kema-dal en de Doraboe-vallei waren waarschijnlijk onder invloed van het grote aantal kauris [schelpen] dat het merengebied in de laatste tijd heeft overstroomd, de prijzen dezer voorwerpen buitengewoon gestegen. Zeer fraaie, nieuw gevlochten rotanharnassen, die ik in de kampong Mbàmba te zien kreeg, wilde men mij tegen géén enkele prijs afstaan; zelfs een bod van 30 goede schelpjes en 3 ijzeren bijlen werd niet aanvaard. De schoudertassen met varkensslagtanden waren slechts te bemachtigen voor 20 schelpjes. |
|
Onderwijs
Lesmateriaal
|
Onderwijs
|